Op verkenning in Zweden

Letzq Workshop

Op verkenning in Zweden

Dit jaar organiseren wij voor het derde achtereenvolgende jaar het Big Green Eggsperiment in Zweden. We kwamen er ooit terecht om aan een barbecuewedstrijd deel te nemen, waren overdonderd door de natuur en de producten die deze voorbracht en wisten dat we hier (zonder druk van een wedstrijd) terug wilden keren om op de Big Green Egg te gaan koken. Liefst in goed gezelschap. Het idee om het Big Green Eggsperiment te organiseren was geboren en werd met open armen ontvangen. Dit jaar is het animo zelfs zo groot dat we meerdere weekenden in Zweden neer zullen strijken zodat de omvang van de groepen beperkt blijft. De eerste trips brachten we met de deelnemers door in de provincie Dalsland. Tot we hoorden over de provincie Dalarna, wat vaak de mooiste provincie van Zweden wordt genoemd. Oftewel het werd tijd om daar polshoogte te gaan nemen om te verkennen wat de mogelijkheden zijn en mogelijke overnachtingslocaties te bezoeken. Inmiddels zijn we afgereisd, hebben het perfecte onderkomen gevonden en zijn op ontdekkingstocht geweest om de activiteiten voor de Big Green Eggsperiments te gaan plannen.

We kwamen terecht in Hotel-Restaurant Värdshuset Lugnet in Malung, een knus hotel gelegen aan de rivier Västerdalälven dat we exclusief voor ons gezelschap af konden huren. Als bonus bleek er een oude aardbunker in de tuin aanwezig te zijn, de plek waar door de vroegere bewoners van het huis het wild werd gevild en verwerkt.

Onder begeleiding van de Nederlandse eigenaar Bert hebben we de buurt verkend om een zo geslaagd mogelijk programma voor de Big Green Eggsperiments samen te stellen. Zo brachten we een bezoek aan een van de lokale slagers, een van de verkooppunten waar berenvlees van in het wild geschoten beer in de koelvitrine ligt. Uiteraard gaan we dus tijdens het Big Green Eggsperiment onder andere berenvlees bereiden op de Big Green Egg. Om op de mooiste plekjes van Dalarna terecht te komen bezochten we diverse vislocaties en hebben de perfecte plek gevonden om een hengeltje uit te werpen. Het retourtje groothandel was zeker ook de moeite waard, de vis was kraakvers, de groenten en het vlees zagen er goed uit en er werden veel lokale producten verkocht. Natuurlijk koken en experimenteren we zoveel mogelijk met ingrediënten uit de natuur, maar de voor de aanvullende boodschappen zijn we hier aan het goede adres. We zullen deze van tevoren inslaan zodat er geen kostbare tijd verloren gaat.

Na een proeverij van lokale biertjes, die goed in de smaak vielen, ontmoetingen met de lokale jagers en controle van de wifi (niet onbelangrijk, hij werkt in het hele hotel erg goed) was het tijd om weer huiswaarts te keren. In de wetenschap dat we hier in november terugkeren voor het Big Green Eggsperiment!

W.E.S.T.

Letzq Wedstrijden

Winter Extreme South Tirol – W.E.S.T

De eerste twee edities van W.E.S.T hebben we met LetzQ meegedaan aan deze uitputtingsslag.
Het eerste jaar werd gekenmerkt door enorme hoeveelheden sneeuw en instortende tenten. Twee van onze tenten waren door hun hoeven gegaan. We hebben ze nog provisorisch op weten te knappen, zodat ze de resterende dagen nog trouw hun dienst konden doen.

Het tweede jaar werd gekenmerkt door de enorme lage temperaturen. Het was zó koud (-22°C), dat we ‘s nachts zaten te juichen in onze houten hut omdat we, met dank aan een enorm gaskanon, een temperatuur van -1°C hadden bereikt. Verrukt riepen we: Ooohhhh, wat lekker warm! Toch staat de wedstrijd er ook om bekend dat het ongelofelijk leuk en gezellig is, en dat er heel wat wordt afgelachen. Dat laatste voornamelijk in de hotelbar, lekker in de warmte. We hadden na twee keer met deze wedstrijd mee te hebben gedaan, besloten er geen derde keer aan vast te plakken. Toch begon er in de aanloop van de wedstrijd wat te kriebelen. Begin december werd de kriebel al wat heviger en halverwege december waren de tickets geboekt, en de hotelkamers gereserveerd. Geen wedstrijd doen, geen kou lijden, geen stress, geen slaap tekort, maar wel alle gezelligheid.

De derde W.E.S.T editie was aanzienlijk zonniger dan de voorgaande twee. Helaas was de kou ook redelijk prominent aanwezig. Voor de judges is het bepaald geen sinecure om onder deze omstandigheden te jureren. Die zitten in een houten hut, met de afmetingen en de temperatuur van een uit de kluiten gewassen diepvriescel, uren aan tafel. Dit jaar hadden ze in ieder geval alle kieren, en dat waren er heel wat, van de hut gedicht door er folie tegen aan te spijkeren. Judges kwamen dan ook iets minder blauw uitgeslagen van de kou uit de jury ‘tent’ gerold dit jaar. Hulde voor de judges!

Er waren dit jaar opvallend veel Nederlandse judges aanwezig. Ook die hadden de verhalen over voorgaande jaren gehoord en kwamen blijkbaar checken of dat niet gevalletjes van overdrijven-is-ook-een-vak waren. Het vermoeden is dat de komende jaren de Nederlandse enclave een hele substantiële zal zijn tijdens W.E.S.T. We vonden allemaal het weekend erg geslaagd, en hebben geen spijt gehad dat we niet mee hebben gedaan. Leuke is als je als team niet meedoet aan de wedstrijd, dat het ontspannender socializen is met de andere teams. Dat je ook her en der wat hand en spandiensten kunt verrichten, maar de mate waarin helemaal zelf in de hand hebt.

De boog kan tenslotte niet altijd gespannen staan!